Nowa ministra edukacji Joanna Kluzik-Rostkowska chce pogodzić rozbieżne światopoglądy rodziców. – podała właśnie Gazeta Wyborcza. Jedne dzieci będą się uczyć na lekcjach wychowania seksualnego o (między innymi) różnych metodach antykoncepcji, zaś drugie dowiedzą się, że tylko kalendarzyk jest dozwolony, a prezerwatywa to grzech. W zasadzie należałoby pochwalić panią Kluzik-Rostkowską. Chce pogodzić ogień z wodą i wreszcie wprowadzić wychowanie seksualne do szkół, co powinno zostać zrobione ponad dwadzieścia lat temu.
Chodząc do szkoły w PRL, miałem zajęcia z przedmiotu nazwanego „przysposobienie do życia w rodzinie socjalistycznej”. Przez rok prowadził te lekcje psycholog i miały one sens. Potem wytypowano nauczycieli, którzy skończyli odpowiednie kursy. W mojej szkole była to pani profesor od historii, która na sam dźwięk słowa seks się rumieniła. Lekcje z nią sprowadzały się do prezentowania filmów o chorobach wenerycznych. Potem z przedmiotu zrezygnowano i pojawiła się koncepcja nowoczesnego kształcenia na wzór krajów zachodnich. Jednak nigdy na poważnie nie znalazł się taki przedmiot w szkołach.
Sam jako wychowawca uważałem, że mam obowiązek nieco uświadomić uczniów. Oczywiście zgodnie ze stopniem ich rozwoju psychofizycznego. Jednak spora część nauczycieli takie tematy sobie odpuszczała, choć mieściły się w zakresie godzin wychowawczych. Temat był dla nich zbyt kontrowersyjny i wstydliwy.
Dziś dowiadujemy się, że wreszcie po wielu latach sporów i protestów części polityków, księży i rodziców jest szansa na wychowanie seksualne w szkołach. Jednak pod warunkiem, że obok będzie prowadzone wychowanie w duchu kościelnym. Może zatem wprowadzić jeszcze więcej opcji? Dla najbardziej religijnych będzie to wyłącznie uczenie się modlitwy do ducha świętego o szczęśliwe poczęcie. Młodsi dowiadywali by się na najpierw o ogromnej roli bocianów w ludzkiej prokreacji.Bardziej liberalni katolicy pozwalaliby na uczenie dzieci o kalendarzyku małżeńskim i że jedyna dozwolona jest pozycja misjonarska. Dla reszty byłyby normalne lekcje wychowania seksualnego.
Zakonnica katechetka „od seksu katolickiego” przechodząc obok takiej klasy czyniłaby znak krzyża, spluwała przez lewe ramię i szeptała:” tfu zgiń, przepadnij genderze nieczysty”.
Możesz również polubić
Sejm. Polski parlament. Miejsce stanowienia prawa. Obrady przedstawicieli narodu. Na mównicy pojawia się zwykły poseł Jarosław Kaczyński, nie bez przyczyny nazywany przez niektórych najważniejszą osobą w kraju. Niektórzy nazywają go suwerenem, bo to jego polecenia i życzenia spełniają wszyscy politycy partii rządzącej. Kaczyński zaczyna przemawiać i w pewnym momencie z jego ust pada słowo
Gdy byłem małym chłopcem, wujek postanowił zainteresować mnie wędkarstwem. Było to coś nowego w moim życiu, a dzieci zwykle wybierają sobie jakiś autorytet, kogoś, kto wydaje im się interesujący, bo potrafi ciekawie mówić i skutecznie przekonywać.
Otóż zaczęło się od głupiego dowcipu na portalu ogłoszeniowym o treści: „Sprzedam dwie Polki, znudziło mi się trzymanie ich w piwnicy”.
Jeśli potraktować to poważnie, to niedawno na Allegro pewien nastolatek wystawił na aukcji upierdliwą młodszą siostrę. Bijmy na alarm. W Polsce handluje się ludźmi.
Paulo Coelho za sprawą internetowych żartownisiów stał się najpopularniejszym autorem memów na świecie. Stało się tak, gdy zauważono tendencję przypisywania pisarzowi rozmaitych złotych myśli, które wymyślane przez domorosłych filozofów, miały w ten sposób nabrać większej powagi i mocy przekonywania.
6 komentarzy “Wszystkie kolory tęczy”
Aż sprawdziłem na świadectwie szkolnym. Przedmiot nazywał się „Przygotowanie do życia w rodzinie”. Nie ma dodatku „socjalistycznej”. Po co wprowadzać młodzież w błąd?
@jowi1953
Ten typ tak ma.
Sprawdziłem świadectwa z liceum. Do liceum uczęszczałem w latach 71-75. Przedmiot miałem przez dwa lata (chyba w trzeciej i czwartej klasie) i nie ma go na żadnym świadectwie. To był przedmiot nadobowiązkowy i nie było z niego stopni.
@jovi1953:
Jeśli twój nick wskazuje na datę urodzenia, to nie mogłeś raczej mieć tego przedmiotu. Chciałbym zobaczyć skan takiego świadectwa…
Dariusz Kowalczyk SJ na stronie: http://www.opoka.org.pl/biblioteka/X/XU/idziemy201130_euro.html pisze: W latach 70. miałem w szkole przedmiot: wychowanie do życia w rodzinie socjalistycznej. Jakby nie starczyło po prostu wychowanie do życia w rodzinie!.
Kolejny ślad:
Przed rokiem 1989, kiedy kończyłam kurs przygotowujący mnie do prowadzenia takich zajęć, przedmiot nazywał się „przygotowanie do życia w rodzinie socjalistycznej”. Nazwa ta przetrwała z czasów, gdy sama jako uczennica liceum byłam uświadamiana z urzędu, bo takie było wtedy zarządzenie kuratorium oświaty i wychowania, miałam oddzielną specjalną lekcję, chyba w drugiej klasie raz w tygodniu, prowadzoną przez starszą panią, która głównie czytała nam różne artykuły z gazet, ale bynajmniej nie na tematy seksualne. – ze strony: http://www.psychoterapia-lissewska.pl/wychowanie_seksualne_w_polskich_szkolach
I jeszcze jeden: W czasach Gierka, gdy takich pomysłów było mnóstwo, choć z nieco inną symboliką, wprowadzono jako obowiązkowy przedmiot „przygotowanie do życia w rodzinie socjalistycznej” – tym razem z tekstu Magdaleny Środy.
I następny: Najpierw były to zajęcia nadobowiązkowe, noszące nazwę „Przysposobienie do życia w rodzinie socjalistycznej”. Później przymiotnik „socjalistycznej” odrzucono i od 10 VII 1981 r. decyzją Ministra Oświaty i Wychowania został przedmiot obowiązkowy, realizowany w klasach V – VIII szkół podstawowych oraz na wszystkich poziomach szkół ponadpodstawowych. – tu z kolei Teresa Król z książki pod redakcją J. Augustyna SJ „Dojrzewanie do życia w miłości”. http://jaugustyn.zycie-duchowe.pl/oa_d_3.html
Jednym słowem nie są to moje urojenia, skoro zwrot „przygotowanie do życia w rodzinie socjalistycznej” pojawia się na blisko 9000 stron.
No to co? dostanę skan świadectwa?
Jak dla mnie to do życia w tej socjalistycznej rodzinie przygotowano cię całkiem nieźle 🙂
Trudno się dziwić, że wielu rodziców nie chce, żeby ten sam przedmiot, tylko dla niepoznaki pozbawiony przymiotnika „socjalistycznej” znowu zagościł w szkołach 🙂
Zresztą problem może istniał w latach 70, w 90 bardzo szybko można się było wyedukować dzięki kasetom vhs, a obecnie w dobie internetu to dzieciaki mogą edukować wapniaków.
Skanu świadectwa nie wyślę – nie mam po prostu skanera.
Ale do rzeczy: na świadectwie ukończenia szkoły podstawowej w 1968 r., poniżej wykazu przedmiotów wraz z ocenami są wydrukowane trzy linie kropkowane. Na pierwszej linii widnieje wpis: „Przygotowanie do życia w rodzinie 16 godz.”. Natomiast z Twojego posta wynika, że taki przedmiot wprowadzono w czasach późniejszych, aby młodzież nauczyła się czegoś więcej od „Globulki ZET”. Ja w tym czasie byłem już w technikum, a tam obowiązywały „zajęcia praktyczne”, niekoniecznie na terenie szkoły.
Pozdrawiam
W świetle mojego „dochodzenia” przed 1971 rokiem bywały godziny „przygotowania do życia w rodzinie” pilotażowo wprowadzane w ramach tzw. godzin wychowawczych. Zapisywano je wówczas czasami na świadectwach. Nie wszyscy z moich starszych ode mnie znajomych mieli coś takiego. Dotyczyło to wyłącznie ostatnich klas podstawówki.
Przedmiot, o jakim pisałem, wprowadzono w roku chyba 1973 w szkołach średnich i jako zajęcia dodatkowe w klasach trzecich i czwartych nie podlegał ocenom.
Zresztą nie nazwa jest w tym najważniejsza, ale to, ze od czasu PRL nie radzono sobie z wprowadzeniem takowych zajęć i nic się nie zmieniło do dziś.