Wczoraj rozbawiła mnie do łez wiadomość z Gazety Wyborczej. W Nowym Jorku znaleziono podejrzaną paczuszkę i saperzy dokonali kontrolowanej detonacji. Wysadzili w powietrze puszkę kukurydzy, dwie puszki tuńczyka i kombinerki. Po wszystkim dowódca saperów przyznał, że zapewne zdetonowali obiad jakiegoś bezdomnego faceta.
Można się spodziewać, że następnym razem dzielni saperzy w ramach stosowania procedur rozpieprzą metro albo jakiś wieżowiec w centrum Manhattanu. Może tez przy okazji rozwalą ze trzystu przechodniów, bo wśród nich może się kryć terrorysta. Opisany przypadek jest tak żałośnie idiotyczny, że mam ochotę wierzyć, iż to fragment scenariusza do kolejnego filmu Stanisława Barei. Niestety, to prawda.
Znajomy opowiadał mi o tym najlepszym ze światów, o tym el dorado imigrantów, że w ratownictwie stosowane są ścisłe procedury. Jeśli ofiara wykituje, a procedury zostały zachowane, to wszystko w porządku. Gorzej jeśli procedury nie zostaną zachowane, a ofiara przeżyje. Ratownicy mogą mieć ogromne kłopoty, także ze strony ofiary. Można było pewne elementy tych idiotycznych standardów zobaczyć, jeśli ktoś uważnie oglądał serial Brygada Ratunkowa.
Poznałem w życiu wielu wspaniałych fachowców – wśród nauczycieli, lekarzy, mechaników samochodowych, lecz zdaje się, że teraz czasy fachowców się kończą. Wszechwładna staje się procedura. Wbrew temu, co można by sądzić, nie mam nic przeciw algorytmom, a na nich opierają się wymyślane w rozmaitych dziedzinach procedury. Jednak życie jest bardziej skomplikowane niż procedury. W edukacji czy medycynie częściej jest potrzebna, obok wiedzy, także intuicja. Z bólem obserwuję upadek autorytetów, indywidualizmu, artyzmu w wykonywanych zawodach, a zastępowanie tych wartości algorytmami o znaczeniu przykazań boskich.
Możesz również polubić
Czasem trudno walczyć ze skojarzeniami. W tym przypadku skojarzenie z powieścią Stachury było nagłe i natrętne, choć powyższy tytuł z tematem powieści […]
Jeszcze raz o seksie – trochę w kontekście sprawy Polańskiego, ale bardziej w aspekcie biologii i socjologii.
Internetowa gazeta The Global Edition uraczyła nas specjalnym newsem z Kopenhagi. Przypomnę, że miasto oto ostatnio wsławiło się głównie zastrzeleniem żyrafy, […]
Facebookowa gorączka osiąga szczyty. Jak czegoś nie ma na Facebooku, to nigdy się to nie zdarzyło. Internetowe strony gazet, stacji radiowych i telewizyjnych wprost oszalały w zakresie zbierania lajków. Pojawili się specjaliści od wyłudzania lajków. Atakuje się naiwnych użytkowników obietnicami wylosowania nowego iPhone 8S, albo zdjęciem milutkiego kotka wyciągniętego właśnie z kibla. Potem okazuje się, że polubiliśmy nie biedne dziecko z Afryki, które umiera z głodu, ale fabrykanta, który właśnie wymyślił taboret z pięcioma nogami i kupił tzw. farmę lajków.
3 komentarze “Nie ma boga nad procedurę.”
Witam.
Z procedurami jest tak jak z innymi zjawiskami w naszym życiu.Są potrzebne ale przesada prowadzi do idiotyzmów.Podobnie jest z przepisami prawa.Są one potrzebne ale to co za swojej dwuletniej działalności zafundował nam rząd PiS było karykaturą praworządności.”Procedowane” na chybcika,pisane w ciągu kwadransa na kolanie ustawy często autorstwa nieżyjącego już magistra prawa,któremu studia te zajęły czternaście lat wprowadziły tylko chaos.Życie pisze różne scenariusze i nie da się wszystkiego załatwić przepisami.Gdyby tak było zamiast polityków i urzędników można by zainstalować superkomputer.Niestety komputer to dobry pracownik ale kompletny idiota.
@Belfer
Czasami to jest tak, że jak nie ma o czym pisać, to się pisze o niczym. Rzadko kiedy warto jest to czytać. Wydaje mi się, że tak tym razem było, znasz pewnie bajkę Andersena gdzie z czegoś małego zrobiło się coś duzego, po polsku mamy przysłowie o igłach i widłach.
Jak nie mam o czym pisać, to zwykle nie piszę. Tu jest o czym pisać. Jednak temat jest obszerny i prawdę powiedziawszy chciałem tylko zasygnalizować istnienie problemu. A problem jest.