Powrót do przeszłości

Kto nie wraca czasem pamięcią do lat młodości? Traktujemy czasy naszej młodości z nostalgią, która zaburza często obiektywizm. Widzimy często przeszłość przez różowe okulary, którymi jest nasza młodość.
Gorzej jest, jeśli dziś pojawiają się piewcy peerelu, którzy twierdzą, że wtedy żyło się lepiej i dostatniej niż dziś. Jednym ze sztandarowych argumentów jest rzekomo niski koszt małego fiata. Kosztował on 69 tysięcy, co stanowiło 22 pensje średnie netto. Piewcy epoki Gierka zapominają jednak, że „maluch” był produktem trudno dostępnym i większość chętnych – poza partyjną elitą – kupowała go za cenę ponad stu tysięcy. Pomijam tu litościwie standard owego samochodu dla mas, którym zresztą jeździłem wiele lat.
Drugim argumentem są rzekomo tanie mieszkania, na które jednak trzeba było czekać często ponad dwadzieścia lat. Młodzi ludzie dorabiali się pierwszych samodzielnych mieszkań będąc bliżej czterdziestki niż trzydziestki, więc nie przypadkiem w ówczesnej Polsce wydłużano wiek przynależności do organizacji młodzieżowych. Ewenementem na skalę światową były też tzw hotele robotnicze, w których rodziny żyły w pojedynczych pokojach z dostępem do kuchni i łazienki całymi latami.
Dyskusje z fanatycznymi miłośnikami Gierka są trudne, bo dziś przeważnie nie pamiętamy obiektywnych danych z tamtej epoki, przez co taka dyskusja sprawia wrażenie ścierania się dwóch subiektywizmów. Dlatego warto rzucić okiem na doskonałą analizę portalu Forsal.pl, która czarno na białym rozwiewa wszelkie iluzje.

Owszem, w zestawieniu są artykuły tańsze w epoce gierkowskiej. Jest to chleb, mleko, papierosy oraz gazety. Jednak większość towarów, nie tylko trudno było dostać, ale były stanowczo za drogie, dziś są znacznie tańsze i na dodatek nie kupuje się ich spod lady. Warto przeczytać wspomniany przeze mnie artykuł, bowiem jednoznacznie dyskwalifikuje on brednie o dobrobycie w czasach, gdy rządził Edward Gierek.